അക്കാലത്ത്‌ ബാർബേറിയൻ രാഷ്ട്രങ്ങൾ സ്താപിതമായ രീതിയുടെ
ഒരു ഉദാഹരണമാണ് കാൾമാൻ ചക്രവർത്തിയുടെ ഭരണകാലത്ത്‌ (768-814)രൂപീകരിക്കപ്പെട്ട ഫ്രാങ്കിഷ്‌ രാഷ്ട്രം.
ഫ്രാങ്കുകളുടെ രാജ്യത്തിന്ന് ഒരു തലസ്ഥാനം -അതിന്റെ ആധുനിക അർത്ഥത്തിൽ -ഇല്ലായിരുന്നു.
രാജ്യത്തിന്റെ കേന്ദ്രം ,രാജാവും അദ്ദേഹത്തിന്റെ അനുയായികളും അപ്പോഴുണ്ടായിരുന്ന ആസ്ഥാനമായിരുന്നു.
രാജാവ്‌ രാജ്യമെങ്ങും ചുറ്റി സഞ്ചരിച്ചു.
രാജ്യമെങ്ങും നിവസിച്ചിരുന്നത്‌ ഫ്രാങ്കിഷ്‌ ഗോത്രങ്ങളായിരുന്നു.
രാജാവും അദ്ദേഹത്തിന്റെ അനുചരന്മാരും ഒരു ഭൂ എസ്റ്റേറ്റിൽ നിന്നും മറ്റൊരു ഭൂ എസ്റ്റേറ്റിലേക്ക്‌ പോകും .
തദ്ദേശ ജനങ്ങളിൽ നിന്നും കപ്പമായും നികുതിയായും
ക്രമപ്രകാരം വസൂലാക്കുന്ന എല്ലാറ്റിനും പുറമെ അത്തരം സ്ഥലങ്ങൾ രാജാവിനും അദ്ദേഹത്തിന്റെ കുടുംബത്തിന്നും രാജസദസ്സിന്നും
രാജാവിന്റെ അനുചരന്മാർക്കും ആവശ്യമായ ഭക്ഷണ സാധനങ്ങളും മറ്റെല്ലാ അത്യാവശ്യ സാധനങ്ങളും വേണ്ടത്ര അളവിൽ നൽകണമെന്നും വ്യവസ്ഥയുണ്ടായിരുന്നു.
രാജാവിന്റേയും രാജ സദസ്സ്യരുടേയും ഈ സഞ്ചാരങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ രാഷ്ട്രത്തിന്റെ ഭൂപ്രദേശ പരിധി നിർണ്ണയിക്കുവാൻ സഹായിച്ചു;കാരണം ,രാജാവിന്ന് കപ്പവും മറ്റുചിലവുകളും നൽകാൻ സമ്മതിക്കുന്നവരെല്ലാം അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രജകളായി കരുതപ്പെട്ടു.
അങ്ങിനേയുള്ള പ്രജകൾ താമസിച്ചഭൂമി രാജ്യത്തിന്റെ ഒരു ഭാഗമായി കരുതപ്പെട്ടിരുന്നു.
കൃത്യമായി നിർവ്വചിക്കപ്പെട്ട അതിർത്തികളൊന്നും ബാർബേറിയൻ രാഷ്ട്രങ്ങൾക്കില്ലായിരുന്നു.
രാജാവും അദ്ദേഹത്തിന്റെ അനുചരന്മാരും അവരുടെ അധികാരം നടത്തുകയും കപ്പവും നുകുതികളും പിരിക്കുകയും ചെയ്ത പ്രദേശങ്ങൾ പ്രയോഗത്തിൽ രാജ്യാതിർത്തിക്കുള്ളിൽ പെട്ടവയായിരുന്നു.
കാൾമാൻ സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ ഭീമാകാരമായ വലിപ്പത്തിൽ നിന്നു മാത്രം അതിന്റെ സ്വഭാവത്തെ സംബന്ധിച്ച്‌ തെറ്റായ നിഗമനത്തിലെത്താതിരിക്കാൻ നാം പ്രത്യേകം സൂഷിക്കേണ്ടതാണ്.
കാൾമാനും അദ്ദേഹത്തിന്റെ മുൻ ഗാമികളായ ചാൾസ്‌ മാർട്ടൽ(715-741),അദ്ദേഹത്തിന്റെ മകൻ പിപ്പിൻ എന്നിവരും യൂറോപ്പിലുണ്ടായ അറബി ആക്രമണങ്ങളെ കണക്കിലെടുക്കുവാൻ ബാദ്ധ്യസ്ഥരായിരുന്നു.
ഫ്രാങ്കിഷ്‌ രാജ്യത്തിന്നെതിരായി അറബികൾ നടത്തിയ ആക്രമണത്തെ (പോയ്‌ ട്യോഴ്സ്‌ യുദ്ധം,732) തിരിച്ചടിക്കുവാൻ ചാൾസ്‌ മാർട്ടൽ കൂറച്ചൊന്നുമല്ല വിഷമിച്ചതു.
ഈ യുദ്ധത്തിന്റെ അനുഭവം ഫ്രാങ്കിഷ്‌ രാജാക്കന്മാരെ അവരുടെ സൈന്യത്തിന്റെ സ്ഥിതി മെച്ചപ്പെടുവാൻ നിർബന്ധിത്രാക്കി.
ഈ ഉൽക്കണ്ഠ സൈനികോപകരണങ്ങളിൽ വരുത്തിയ മെച്ചപ്പെടുത്തലിൽ മാത്രമല്ല പിന്നീട്‌ ദൃശ്യമായിത്തീർന്നത്‌ .
യുദ്ധകാലങ്ങളിൽ രാജാവിന്റെ കൊടിക്കീഴിൽ അണിനിരന്നവർക്കെല്ലാം കൂടുതൽ ഭൂമിയും ,കർഷകരേയും തുടരെ തുടരെ അനുവദിച്ചതിൽ ഇക്കാര്യം ദൃശ്യമാണ്‌.
ഇത്തരം ബാദ്ധ്യതകൾ ഏറ്റെടുക്കാൻ ശേഷിയുള്ളവർ സമൂഹത്തിലെ സമൃദ്ധ വിഭാഗത്തിൽ പ്പെട്ടവരായിരുന്നു.
ആനുകൂല്യങ്ങളുടെ ഗുണം പറ്റിക്കൊണ്ടു ഈ വിഭാഗത്തിൽപ്പെട്ടവർക്ക്‌ അവരുടെ സമ്പത്ത്‌ വർദ്ധിപ്പിക്കാൻ കഴിഞ്ഞു.
ഈ ആനുകൂല്യങ്ങൾ ഏറെ താമസിയാതെ പരമ്പരാഗതമായി തീർന്നു.
പിപ്പിനിന്റെ ഭരണകാലത്ത്‌ വിപുലമായ അടിസ്ഥാനത്തിൽ വിതരണം ചെയ്ത ആനുകൂല്യങ്ങൾ ശക്തരായ പടയാളീ-ഭൂവുടമകളെ ഭരണവർഗ്ഗത്തിന്റെ സംഖ്യാ പരമായ വർദ്ധനവിന്നും ദൃഢീകരണത്തിന്നുമാണു വഴി തെളിച്ചതു.
ഇവർക്ക്‌ കരമൊഴിവായി നൽകപ്പെട്ട ഭൂമിയിൽ താമസിച്ചിരുന്ന ചെറു കർഷകർ ഇവരുടെ ആശ്രിതരായിത്തീരുകയും ചെയ്തിരുന്നു.
ഭരണ വർഗ്ഗത്തിന്റെ വലിപ്പത്തിലുണ്ടായ ഗണ്യമായ ഈ വർദ്ധനവ്‌ സജീവമായ ഒരു വിദേശനയം പിൻ തുടരുവാൻ കരോലിംഗ്യൻ രാജാക്കന്മാരെ പ്രാപ്തരാക്കി.
അവർ അവരുടെ രാജ്യാതിർത്തികൾ വിട്ടു വളരെ മുന്നോട്‌ പോയി.
മറ്റു ജർമാനിക്ക്‌ ഗോത്രങ്ങളെ അടിമപ്പെടുത്തുവാനും ഇവർ ശ്രമിച്ചു.
ഇങ്ങനെ കാൾമാൻ തന്റെ അധികാരം വമ്പിച്ച ഒരു പ്രദേശത്താകെ വ്യാപിപ്പിക്കുന്നതിൽ വിജയിച്ചു.
ഇന്നത്തെ ഫ്രാൻസ്‌ ,വടക്കൻ സ്പെയിൻ ,വടക്കൻ ഇറ്റലി,പശ്ചിമ ജർമ്മനിയിലെ ഗണ്യമായ ഒരു ഭാഗം എന്നിവയെല്ലാം അദ്ദേഹത്തിന്റെ സാമ്രാജ്യാധികാരത്തിൽ പെട്ടു.
800 എ ഡി യിൽ മാർപ്പാപ്പ ,കാൾമാൻ ചക്ര വർത്തിയെ കിരീടമണിയിക്കുകയും അദ്ദേഹത്തിന്റെ രാജ്യം ഒരു സാമ്രാജ്യമാണെന്ന്‌ പ്രഖ്യാപിക്കുകയും ചെയ്തു.
വാസ്ഥവത്തിൽ ഈ സാമ്രാജ്യം പലദേശങ്ങളുടെ ഒരു അയഞ്ഞ താൽക്കാലിക യൂണിയനായിരുന്നു.
ഈ ദേശങ്ങളാകട്ടെ ഒരു വിജയിയായ ജേതാവ്‌ കീഴടക്കിയതായിരുന്നു.
ഈ ദേശങ്ങൾ തമ്മിൽ യഥാർത്ഥത്തിൽ ഉറച്ച യാതൊരു ബന്ധങ്ങളുണ്ടായിരുന്നില്ല.
അതിന്റെ സ്ഥാപകന്റെ മരണാനന്തരം ഈ സാമ്രാജ്യം ശിഥിലമായി തീർന്നു.
വിവിധ ഗോത്രങ്ങൾ പാർത്തിരുന്നതാണു സാമ്രാജ്യം എന്ന വസ്തുത മാത്രമല്ല അതിന്റെ ശിഥിലീകരണത്തിന്ന്‌ ഇടയാക്കിയത്‌.
കാൾമാന്റെ മരണത്തിന്ന്‌ ശേഷം ഈ ഗോത്രങ്ങൾ ഭിന്നിച്ചു പോവുകയും അവയെ പിടിച്ചടക്കുന്നതിന്നു മുമ്പ്‌ നില നിന്നതു പോലെയുള്ള ,പ്രത്യേക സ്വതന്ത്ര ഉപരാജ്യങ്ങൾ ആരംഭിക്കുകയും ചെയ്തു എന്നത്‌ ശരിയാണു.
എന്നാൽ, ഈ ശിഥീലികരണത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനകാരണം ഒരു സാമൂഹ്യ-സാമ്പത്തിക രാഷ്ട്രീയ വ്യവസ്ഥ എന്ന നിലയിൽ
ഫ്യൂഡലിസത്തിന്റെ സഹജമായ സ്വഭാവത്തിൽ തന്നെ യാണ് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്‌.
ആ സമൂഹത്തിന്റെ സ്വഭാവം മനസ്സിലാക്കുന്നതിന്ന് വേണ്ടി അതിന്റെ കേന്ദ്രബിന്ദുവിന്റെ -ഫ്യൂഡൽ എസ്റ്റേറ്റിന്റെ -ഘടനയെപ്പറ്റി വ്യക്തമായ ഒരു ധാരണയുണ്ടാക്കേണ്ടത്‌ പരമപ്രാധാന്യ മർഹിക്കുന്നൊരു കാര്യമാണ്. ഫ്യൂഡൽ സമൂഹത്തിന്റെ ആദ്യത്തെ ആവിർഭാവം മുതൽ ബൂർഷ്വാ വിപ്ലവങ്ങളുടെ അഗ്നിജ്വാലയിൽ അവ വെന്തടിഞ്ഞതു വരെയുള്ള അനേകം നുറ്റാണ്ടുകൾ നീണ്ടു നിന്ന ഫ്യൂഡൽ സമൂഹത്തിന്ന് അടിസ്ഥാന മായിരുന്നത്‌ ഈ ഫ്യൂഡൽ എസ്റ്റേറ്റുകളായിരുന്നു.
മധ്യയുഗങ്ങളുടെ ആരംഭത്തിൽ ഫ്യൂഡൽ ബന്ധങ്ങളുടെ വികാസം -പതിനൊന്നാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ ആരംഭത്തോടുകൂടി യൂറോപ്പിലെങ്ങും ഫ്യൂഡലീകരണ പ്രക്രിയ പൂർത്തിയായി; മുഴുവനുമോ,ഏറക്കുറെ മുഴുവനുമോ ഭൂമി ഫ്യൂഡൽ പ്രഭുക്കളുടേ കൈകളിലായി.
അതേ അവസരത്തിൽ ,അധ്വാനിക്കുന്ന ജനത ഒന്നല്ലെങ്കിൽ മറ്റൊരു പരിധിവരെ ഭരണാധികാര വർഗ്ഗത്തിന്റെ ആശ്രിതരുമായി തീർന്നു.
ആശ്രിതത്വത്തിന്റെ ഏറ്റവും കഠിനമായ രൂപം അടിയാന്മാരുടേതായിരുന്നു. അവരും അവരുടെ പിൻ ഗാമികളും തങ്ങളുടെ തമ്പുരാന്മാരുടെ സേവനത്തിൽ വ്യാപൃതരും അവരുടെ ഭൂമിയുമായി കെട്ടു പാടുള്ളവരുമായിരുന്നു.
ഇതിന്റെ അർത്ഥം അടിയാന്മാർ അവരുടെ തമ്പുരാന്റെ എസ്റ്റേറ്റിൽ പണീയെടുക്കുകയും ഭൂമിയിൽ കൃഷി നടത്തുകയും അവരുടേയും അവരുടെ കുടുംബത്തിന്റേയും ഉൾപ്പന്നത്തിന്റെ ഒരു ഭാഗം അയാൾക്ക്‌ നൽകുകയും ചെയ്യണമെന്നായിരുന്നു.
,(ധാന്യം ഇറച്ചി ,കോഴി തുടങ്ങിയ കാർഷികോൽപ്പന്നങ്ങൾ മാത്രമല്ല തുണി,തുകൾ തുടങ്ങിയ കരകൗശലോപ്പന്നങ്ങളും ഇതിൽ ഉൾപ്പെട്ടിരുന്നു.)
അതായത്‌ അടിയാൻ അവന്റെ യജമാനനേയും യജമാനന്റെ കുടുംബത്തേയും വീട്ടിൽ പെട്ടവരേയും തീറ്റി പോറ്റുവാനും അവർക്ക്‌ വസ്ത്രവും ചെരിപ്പും മറ്റും നൽകുവാനും ബാദ്ധ്യസ്ഥരായിരുന്നു.
ഈ ബാധ്യതകളും പാരിതോഷിതങ്ങളുമെല്ലം കൂടി 'വെറും പാട്ടം' എന്നപേരിലാണു അറിയപ്പെട്ടിരുന്നത്‌.
യജമാനന്റെ ഭൂമിയിൽ കൃഷി ചെയ്യാനുള്ള അവകാശത്തിന്ന് പ്രതിഫല മെന്ന നിലയിലാണ്‍ീതു പരിഗണിക്കപ്പെട്ടത്‌.
ഈഭൂമി, പാട്ടക്കാരന്റെ കൈകാര്യ കർത്തൃത്വത്തിലേക്ക്‌ തമ്പുരാൻ വിട്ടുകൊടുക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു.മേൽ വിവരിച്ചരീതിയിൽ നടത്തിയ ഫ്യൂഡൽ എസ്റ്റേറ്റ്‌ ,ഫ്യൂഡൽ സമ്പട്‌ ഘടനയുടേയു സമൂഹത്തിന്റേയും കേന്ദ്രബിന്ദുവായിരുന്നു.
റഷ്യയിൽ 'വോച്ചിന'എന്നാണിതറിയപ്പെട്ടത്‌.
ഇംഗ്ലണ്ടിൽ'മാനർ എസ്റ്റേറ്റെന്നും ഫ്രാൻസിലും യൂറോപ്പിന്റെ മറ്റു ഭാഗങ്ങളിലും 'സീന്യോറി' എന്നും അറിയപ്പെട്ടു.
ഫ്രാൻസിന്റെ മാതൃകയാണു യൂറോപ്പിലെ മറ്റു പ്രദേശങ്ങൾ സ്വീകരിച്ചത്‌.
ഫ്യൂഡൽ ബന്ധങ്ങളുടെ മൗലിക സവിശേഷതകളും ഫ്യൂഡൽ സമൂഹത്തിന്റെ ഘടനയും മനസ്സിലാക്കുന്നതിന്ന് 'സീന്യൊറി'യുടെ നടത്തിപ്പിന്റെ രീതിയെ സബന്ധിച്ച വ്യക്തമായ ഒരു ചിത്രം ആവ്ശ്യമാണ്.
അതുപോലെത്തന്നെ ഈ സമൂഹ്യ -സാമ്പത്തിക ഘടകം മധ്യയുഗങ്ങളിലെ സാമൂഹ്യ -രാഷ്ട്രീയ ബന്ധങ്ങളെ സ്വധീനിച്ച രീതിയും മനസ്സിലാക്കിയിരിക്കേണ്ടതാണ്.
(പ്രഭാത്‌ ബുക്സിന്റെ "ലോക ചരിത്ര"ത്തിൽ നിന്ന്)
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ