റോം:-അടിമ ഉടമ കാലഘട്ടത്തിൽ

റോം എന്ന അപ്രദാനമായ ഒരു ചെറു രാഷ്ട്രത്തെ
ഒരു ലോകശക്തിയാക്കി തീർത്തത്‌
ഏതാണ്ട്‌ ഒരു നൂറ്റാണ്ടിലധികം വരുന്ന
കാലയളവിൽ മെഡിറ്ററേനിയൻ തടത്തിൽ കടന്നാക്രമണങ്ങളും കിരാതയുദ്ധങ്ങളും നടത്തിക്കൊണ്ടുമാണ്.
റോമൻ സാമൂഹ്യഘടനയിൽ ഇത്‌
പല പ്രധാന സാമ്പത്തികമാറ്റങ്ങൾക്കും വഴിവെച്ചു.
റോമിന്റെ കടന്നാക്രമണയുദ്ധങ്ങൾ,
വെട്ടിപ്പിടുത്തങ്ങൾ വഴി സമ്പത്തിന്റേയു,
വിലപിടിച്ച വസ്തുക്കളുടേയും അനുസ്യൂതമായ
പ്രവാഹം നഗരത്തിലുണ്ടായിത്തീർന്നു.
ഒന്നാം പ്യൂണിക്ക്‌ യുദ്ധത്തിന്ന് ശേഷം റോമൻ ഖജാനാവിലേക്ക്‌
3200 ടാലന്റുകൾ ലഭിച്ചു.
രണ്ടാം പ്യൂണീക്ക്‌ യുദ്ധത്തിന്ന് ശേഷം നഷ്ടപരിഹാരം
മൊത്തം പതിനായിരം ടാലന്റായിരുന്നു.
ആന്റിയോക്കസ്സിൽ നിന്ന് 15,000 ടാലന്റ്‌ കപ്പവും ലഭിച്ചു.
കൂടാതെ വിജയം വരിച്ചു തിരിച്ചുവരുന്ന സൈന്യാധിപന്മാർ
എണ്ണമറ്റ കൊള്ളമുതലുകളും
റോമിലേക്ക്‌ കടത്തി യതിൽ1280 ആനക്കൊമ്പുകൾ,
234 സ്വർണ്ണമാലകൾ,
187,000 റാത്തൽ സ്വർണ്ണം-വെള്ളിനാണയങ്ങൾ
1000 ത്തിൽ പരം വരുന്ന രക്നങ്ങൾ
എന്നിവയും ഉണ്ടായിരുന്നു.
മാർസ്സിഡോണിയൻ രാജാവ്‌
പെർസ്സിയസ്സിന്റെ മേൽ വിജയം കൈ വരിച്ചതിന്ന്
ശേഷം റോമിന്റെ നഗരത്തിലേക്ക്‌ സൈന്യാധിപൻ
ഏമിലിയസ്സ്‌ പൗലൂസ്‌ നടത്തിയ
വിജയാഘോഷ പ്രവേശന പ്രകടനം നടത്തിയിരുന്നു.
സൈനികരുടെ ഈ പ്രകടനത്തിൽ
കൊള്ളയടിക്കപ്പെട്ട കലാവസ്തുക്കൾ,
വിലയേറിയ ആയുധങ്ങൾ,
സ്വർണ്ണ-വെള്ളിനാണയങ്ങൾ നിറച്ച കൂറ്റൻ ഭരണികൾ
എന്നിവ വഹിക്കുന്ന രഥങ്ങൾ വലിച്ചുകൊണ്ടുള്ള
പ്രകടം 3 ദിവസം കൊണ്ടാണ് പൂർത്തിയാക്കിയത്‌.
2ആം നൂറ്റാണ്ട്‌ വരെ റോമിന്ന് നാണയമടിക്കാനുള്ള
വെള്ളികമ്മി നിലനിന്നിരുന്നു.ആ കമ്മി പരിഹരിക്കുകയും
ഭീമമായ ശേഖരം നിലവിൽണ്ടാവുകയും ചെയ്തു.
റോമിന്റെ സാമ്പത്തിക-വ്യാപാര പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ
ഇതൊക്കെ വൻ മുന്നേറ്റത്തിന്ന് കാരണമായി തീർന്നു.
നികുതികൾ നേരിട്ട്‌ പിരിക്കുന്ന കർഷകരുടെ സംഘങ്ങൾ
ഈ ഘട്ടത്തിൽ ഉയർന്നു വന്നു.
ഇറ്റലിയിലെ സാമൂഹ്യസേവനങ്ങളുടെ വിവിധരൂപങ്ങളിൽ നിന്ന്
ഇവർ കാർഷിക വൃത്തി ഒന്നുകിൽ സ്വയം ഏറ്റെടുത്തു ;
അല്ലെങ്കിൽ റോമൻ പ്രവിശ്യകളിൽ നികുതി സംഭരണത്തിൽ ഏർപ്പെട്ടു.
ഈ വിഭാഗങ്ങൾ പണം പലിശക്ക്‌ കൊടുക്കുന്നതും വ്യാപകമായി.
നികുതിയുടേയും വ്യാപാരത്തിന്റേയും വളർച്ച
വൻ തോതിൽ അടിമകളുടേയും എണ്ണത്തിൽ വർദ്ധനവുണ്ടാക്കി.
അടിമകളുടെ ഉറവിടം യുദ്ധങ്ങൾ മാത്രമായിരുന്നില്ല.
എങ്കിലും തുടരെ തുടരേയുള്ള യുദ്ധം
കമ്പോളത്തിൽ അടിമകച്ചവടത്തെ സമൃദ്ധമാക്കി.
അഗ്രിജെന്റം
പിടിച്ചടക്കിയ ഒന്നാം പ്യൂണിക്ക്‌ യുദ്ധത്തിൽ
25,000 അടിമകളെയാണ് ലഭിച്ചത്‌.
കാർത്തേജുകാരുടെ മേൽ വിജയം നേടിയ യുദ്ധത്തിൽ
റോമൻ കോൺസലായ റേഗുലസ്സ്‌
2000 അടിമകളെ റോമിലേക്ക്‌ അയച്ചുകൊടുത്തു.
ടാറെന്റം പിടിച്ചടക്കിയതിന്ന് ശേഷം പട്ടണത്തിൽ പാർത്തിരുന്ന
30,000 പേരെ അടിമകളാക്കി വിൽപന നടത്തി.
എപ്പറസ്സിലെ നഗരങ്ങളെ നശിപ്പിച്ചതിന്ന് ശേഷം
150,000 ആളുകളെ അടിമകളാക്കി വിൽപന നടത്തുകയുണ്ടായി.
ഇവിടെ കൊടുത്ത കണക്കെല്ലാം ഏകദേശകണക്കാണ്. യഥാർത്ഥ ചിത്രം ഇവ നൽകുന്നില്ല. എന്നാലും അക്കാലത്ത്‌ അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ തന്നെ റോമിലേക്ക്‌ ഒഴുകിവന്നിരുന്ന ലക്ഷക്കണക്കിന്ന് അടിമകളുടെ വമ്പിച്ച സമൂഹത്തെപ്പറ്റി ഒരു ചെറിയ ധാരണയെങ്കിലും നൽകാൻ ഈ കണക്കുകൾ സഹായിക്കുന്നുണ്ടു.റോമിലെ അടിമക്കമ്പോളങ്ങൾക്ക്‌ പുറമെ
റോമൻ രാഷ്ട്രത്തിലെ മിക്ക പ്രധാന നഗരങ്ങളിലും
അടിമക്കമ്പോളങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു.
അടിമക്കച്ചവടത്തിന്റെ ഒരു പ്രധാന കേന്ദ്രം
ഡെലോസ്‌ ദ്വീപായിരുന്നു.
അവിടെ ചില ദിവസങ്ങളിൽ 10,000 അടിമകളെ വരെ വിറ്റിരുന്നു.
അടിമകളുടെ ലഭ്യതയനുസരിച്ചു വിലയിൽ ഏറ്റിറക്കമുണ്ടായി.
"ഒരു സാർഡീനിയക്കാരനെപ്പോലെ വിലകുറഞ്ഞത്‌"
എന്ന ഒരു ചൊല്ലു തന്നെ സാർഡീനിയ പിടിച്ചടക്കപ്പെട്ടതിനെ തുടർന്ന്
റോമിൽ പ്രചരിക്കുകയുണ്ടായി.
പക്ഷെ വിദ്യാസമ്പന്നരായ അടിമകളുടെ അഥവാ പ്രത്യേക യോഗ്യതയുള്ളവരുടെ
[ഉദാഹരണത്തിന്ന് അധ്യാപകർ,നടന്മാർ,ഭക്ഷണം പാകം ചെയ്യുന്നവർ,നർത്തകന്മാർ]
വില വളരെ അധികമായിരുന്നു. ഇത്തരക്കാർക്ക്‌ വേണ്ടി
ആയിരക്കണക്കിന്ന് പണം നൽകാൻ
ധനികരായ റോമൻ പൗരന്മാർ തയ്യാറായിരുന്നു.
ഒരു കാർഷിക രാജ്യം മാത്രമായിരുന്ന ഇറ്റലിയിൽ
അടിമകളെ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നത്‌
ഭൂമിയിൽ പണിചെയ്യുന്നതിന്നതിന്ന് വേണ്ടിയായിരുന്നു.
ലാറ്റിഫൂണ്ടിയ എന്നപേരിൽ അറിയപ്പെട്ടിരുന്ന
വലിയ എസ്റ്റേറ്റുകളിലും ഭൂവുടമകളുടെ ഗ്രാമീണ സുഖവാസ കേന്ദ്രങ്ങളിലും പണീയെടുത്തിരുന്ന അടിമകൾ പ്രത്യേകിച്ചും അസഹ്യമായ സാഹചര്യങ്ങളിലാണ് കഴിഞ്ഞത്‌.
റോമൻ ഗ്രന്ഥകാരനും രാഷ്ട്രതന്ത്രജ്ഞനുമായിരുന്ന
കാറ്റേ [ജേഷ്ടൻ] കാർഷിക വൃത്തിയേക്കുറിച്ചെഴുതിയ തന്റെ
പ്രത്യേക കൃതിയിൽ,യജമാനന്മാർക്ക്‌ ഏറ്റവും പ്രയോജനകരമായി
എങ്ങിനെ അടിമകളെ ചൂഷണം ചെയ്യണം
എന്നതിനെപ്പറ്റി വിശദമായ ഉപദേശം നൽകിയിരുന്നു.
മഴ ദിവസങ്ങളിലും വെയിലുള്ള ദിവസങ്ങളിലെന്നപോലെ തന്നെ അവരെക്കൊണ്ട്‌ ജ്യോലിചെയ്യിപ്പിക്കണമെന്നായിരുന്നു കാറ്റോവിന്റെ ഉപദേശം.ബിസി മൂന്നും രണ്ടും നൂറ്റാണ്ടുകളിൽ നടന്ന യുദ്ധങ്ങൾ മിക്കവാറും ഇറ്റലിയിൽ വച്ചായിരുന്നു.
ഈ യുദ്ധങ്ങൾ കാർഷിക സമ്പട്‌ വ്യവസ്ഥക്ക്‌ തുരങ്കം വയ്ക്കുകയുണ്ടായി.
വിദേശ രാജ്യങ്ങളിലേക്ക്‌ സൈനിക പര്യടനങ്ങൾക്കായി തുടർച്ചയായി,മാസക്കണക്കിനും ചിലപ്പോൾ വർഷക്കണക്കിന്നും
സ്വന്തം ഭൂമികളിൽ നിന്ന് കൃഷിക്കാരെ കൊണ്ടുപോയിരുന്നു.
ഇത്‌ കൃഷിയുടെ ആധ:പതനത്തിന്ന് വഴിവെച്ചു. കൃഷിക്കാർ ദരിദ്രരായി. പട്ടണത്തിൽ ജോലികിട്ടാൻ വേണ്ടി അവർ നാട്ടിൻപുറം വിട്ടുപോയി. അതേസമയം അടിമവേല റോമൻ കാർഷികരംഗത്തെ പ്രവർത്തനത്തിന്റെ നട്ടെല്ലായി തീരുകയും ചെയ്തു.കൂടാതെ ചെറു കൃഷിക്കാർക്കും ഇടത്തരം കൃഷിക്കാർക്കും അടിമവേല ഉപയോഗപ്പെടുത്തിയിരുന്ന വലിയ എസ്റ്റേറ്റുകളോട്‌ മത്സരിക്കാൻ സാധ്യമല്ലാത്ത നില വന്നു.കൃഷിക്കാരെ അഭിമുഖീകരിക്കുന്ന ദാരിദ്ര്യവും ഭൂദാഹവും വേഗംതന്നെ റോമൻ രാഷ്ട്രത്തെ അഭിമുഖീകരിക്കുന്ന ഏറ്റവും തീഷ്ണമായ പ്രശ്നങ്ങളിലൊന്നാവുകയും ചെയ്തുവ്യാപാരം ,സാമ്പത്തിക ഇടപാടുകൾ എന്നിവയുടെ വളർച്ചയും അടിമക്കമ്പോളത്തിന്റെ വികസനവും,കൃഷിക്കാർ ദരിദ്രരായി തീർന്നതും ഒരു കാര്യം സൂചിപ്പിക്കുന്നു .
റോമൻ രാഷ്ട്രം പുരോഗമിച്ചുവരുന്ന ഒരു അടിമയുടമ സമൂഹമായി തീരുകയായിരുന്നു.
അതായത്‌ നാടകീയമായി പരസ്പരം എതിർക്കുന്ന
രണ്ടൂ പ്രധാന വർഗ്ഗങ്ങളുള്ള ഒരു സമുദായ മായി തിർന്നിരിക്കുന്നു
എന്നതിന്നു തെളിവായിരുന്നു ഇതെല്ലാം.
അടിമകളും ഉടമകളുമായിരുന്ന ഈ രണ്ടു വർഗ്ഗങ്ങൾ.
സാമൂഹ്യ വൈരുദ്ധ്യങ്ങൾ കൂടുതൽ തീഷ്ണമാവാനിടയുണ്ടെന്നും
അവസാനം രൂക്ഷമായ
വർഗ്ഗസമരത്തിന്ന് അത്‌ ഇടനൽകുമെന്നതാണ് സ്പാർട്ടാക്കസ്സ്‌ കലാപമുൾപ്പെടെയുള്ളവ ചൂണ്ടിക്കാട്ടുന്നത്‌.